جزیره شیدور یکی از جذابترین جزیرههای خلیجفارس بهحساب میآید. جزیرهای بکر و چشمنواز که هیچ انسانی در آن زندگی نمیکند. علی بابا این بار از جزیره شیدور برایتان نوشته است.
جزیره شیدور کمتر شناخته شده. اما چند سالیست که طبیعتگردها راهش را پیدا کردهاند. این جزیره جزیرهای کوچک، چشمنواز و شگفتانگیز است. مهمتر اینکه پناهگاه حیات وحش بهشمار میرود و جذابیت بینالمللی دارد.
اینجا جانداران متنوعی زندگی میکنند. آسمانش درخشان و صاف دیده میشود. آبی دریایش مثل آیینه زلال و صاف بهنظر میرسد.
حالا بیایید ببینیم جزیره شیدور کجاست، برای محیطزیست چه اهمیتی دارد و چطور میشود اینجا را دید.
شیدوَر یکی از جزیرههای خلیجفارس است که جزو استان هرمزگان حساب میشود. فاصله اینجا تا بندر لنگه ۱۷۰ کیلومتر است.
نزدیکترین فرودگاه به اینجا در لاوان قرار گرفته است. از لاوان تا شیدور را با قایق طی میکنیم. ممکن است به بندر نُخیلو بیاییم و از آنجا قایق بگیریم.
محلیها به این جزیره مارو میگویند. چراکه در این بهشت شگفتانگیز، مار فراوان است. شیدور جزیره خیلی بزرگی نیست. اگر در یک نقطه مرتفع آن بایستیم، همه جزیره را خواهید دیم.
این ذوزنقه جذاب، خانه حیات وحش است. آبسنگ یا صخرههای مرجانی آن هم خیلی معروف و ارزشمند است.
در سال ۱۳۷۸ تالاب شیدور در کنوانسیون جهانی رامسر ثبت شد. پیش از آن و در ۱۳۶۶ زیر نظر سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفته. به همین دلیل است که کسی اجازه زندگی، خانهسازی و شبمانی در شیدور ندارد.
این جزیره دلربا، غیرمسکونیست و فقط برای گردش میتوانیم به مدت کوتاهی آن را ببینیم. البته توریستهایی هم هستند که قانون را زیر پا میگذارند و شب در جزیره میمانند.
از نامی که محلیها به جزیره دادهاند، حدس میزنیم که مار در آن فراوان است. مارهای اینجا سمی هستند و خطرناک. هیچ بعید نیست که ماری از لای ماسهها یا زیر بوتهها سر برآورد.
مار جعفری، سوسمار دمدراز، اسکینگ ایرانی و اسکینگ علفزار جنوبی از خزندگان این جزیره هستند. لاکپشتها هم بسیار موردتوجه هستند. در این جزیره لاکپشت منقار عقابی و لاکپشت سبز زندگی میکند.
پرستوهایی که در آسمان جزیره میبینیم، واقعا تماشایی هستند. پرستوی دریایی گونه سفید، کاکلی کوچک و کاکلی بزرگ، پشت تیره و معمولی، انواع پرستوهای این حیات وحش هستند.
پرستوهای مهاجر در فصل بهار به اینجا میآیند، در اردیبهشت زیبا. تخمگذاری میکنند و جوجههایشان از تخم درمیآیند. آخرهای شهریور کولهبار سفر برمیدارند و از جزیره میروند. اما چکاوک کاکلی و سسک دمدراز اینجا ماندگارند.
اگرت ساحلی سفید یا خاکسرتی هم جوجههایش را اینجا بهدنیا میآورد. اگر عقاب ماهیگیری را در حال پرواز ببینیم، چشماندازمان کامل میشود.
تماشای شنای نهنگها از لحظههاییست که هرگز فراموش نخواهیم کرد. دلفینها هم از پستانداران جذاب آبهای خلیجفارس هستند.
شاید بتوانیم بگوییم جذابترین آبزی جزیره مارو مرجانها هستند. ۱۹ گونه مرجان جذاب و ارزشمند در این حوالی وجود دارد.
آبسنگهای مرجانی شیدور آنقدر ارزشمند هستند که در فهرست مهمترین آبسنگهای مرجانی اتحادیه بینالمللی حفاظت و منابع طبیعی ثبت شدهاند.
ما در ایران آبسنگ مرجانی حفاظتشده دیگری نداریم؛ اما متاسفانه ماهیگیری غیرمجاز، آلودگی آب و حضور گردشگران به زندگی مرجانها آسیب زیادی رسانده.
در این جزیره مرجانی قشنگ، گیاهان متنوعی میبینیم، مثل پاگربهای، گل جالیزی،اسفرزه و آفتابپرست ساحلی. البته گیاهان مارو به همینها محدود نمیشود. چمنشور، درخت مسواک، سریم، زلف پیر و نوک لکلکی از گونههای دیگر گیاهی آن هستند.
میتوانیم از بندرهای اطراف مثل بندر نخیلو یا مقام، با قایقهای محلی به شیدور سفر کنیم. بهترین کار این است که همان قایق در ساعت مشخصی بیاید و ما را برگرداند.