جزیره هرمزه، جزیره‌ای در 42 کیلومتری خلیج فارس است. شکل این جزیره از روی نقشه، شبیه یک مخروط ناتمام است. فقط یکی از روستاهای هرمز دارای سکنه است و کسی در باقی قسمت‌های آن زندگی نمی‌کند.
جزیره هرمز حدودا 8 کیلومتر با بندرعباس فاصله دارد. جزیره هرمز از نظر موقعیت استراتژیک به عنوان کلید خلیج‌فارس مطرح می‌شود.
این پل بند را می توان قدیمی ترین پل بند به جای مانده در جهان نامید که مربوط به دوره ساسانیان می شود و در شهر شوشتر ساخته شده است. معماری خاص این پل بند آن را در رده پل های جذاب و مورد توجه قرار داده است. فردوسی در کتاب خود یعنی شاهنامه به توصیف ساخت آن پرداخته است.
سیدمجدالدین حسینی، بخشدار جزیره هرمز استان هرمزگان ایران در مصاحبه با آناتولی گفت: "برای جذب هرچه بیشتر گردشگر روزانه و احداث تله‌کابین دریایی در حد فاصل شهر بندرعباس و جزیره هرمز که در استراتژیک ترین نقطه این کشور واقع شده، به دنبال جذب سرمایه گذار خارجی است".
از سال 91 که رفتم جزیره ی هرمز و چون فقط چند ساعت اونجا بودم نتونستم تمام جزیره رو ببینم، دوست داشتم دوباره به این جزیره برم (البته الآنم دوست دارم بازم برای بار سوم برم!). عکس هایی که دوستان اهل سفر و کوله گردهای عزیز از جاهای بکر این جزیره و سواحل رویایی ش تو وبلاگ و شبکه های مجازی می گذاشتند، من رو برای رفتن به هرمز مصمم تر میکرد. متاسفانه این فرصت بدست نیومد تا آذر ماه سال گذشته (96). زمان مناسب برای رفتن به این جزیره تقریبا از اواسط پاییز تا اوایل بهار هست و در بقیه ی ماه ها هوا گرم و شرجی هست.
ادامه مطلب ...
هرمز در ابتدا بندری در دهانه رود میناب به خلیج فارس بوده است. با یورش مغولان اهالی هرمز به جزیره کنونی کوچ کردند و به تدریج این شهر را ساختند و توسعه دادند. هرمز بعدها توسط پرتغالی‌ها اشغال شد و پرتغالی ها که اولین اروپاییان استعمارگر بودند، نزدیک به یک قرن هرمز را در اختیار داشتند. در زمان صوفیان شاه عباس، به امامقلی خان دستور داد جنوب ایران را از دست پرتغالی ها خارج کند. پس از پیروزی امامقلی خان، بندر گمبرون به نام بندرعباس تغییر نام داد.